Φυσάει... Βοριάς: Σε κίνδυνο το νερό και στην Ιρλανδία

Άρθρο μου στην εφημερίδα "Δρόμος της αριστεράς"

Στις 22 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα Νερού, παραβρέθηκα καλεσμένος στο Δουβλίνο, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια συζήτηση και να μιλήσω σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Θεσσαλονίκη.

Στην Ιρλανδία η κυβέρνηση πραγματοποιεί ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα επένδυσης ύψους 540.000.000 ευρώ, που σκοπό έχει να τοποθετηθούν υδρόμετρα σε κάθε σπίτι. Μέχρι σήμερα οι Ιρλανδοί πληρώνουν το νερό μέσω της Εφορίας. Εκτιμούν, δε, ότι από τον Ιανουάριο του 2015 θα αρχίσουν να πληρώνουν και χωριστούς λογαριασμούς για το νερό. Το μέτρο ονομάστηκε Water Tax από τους πολίτες που αντιδρούν και έτσι η Συμμαχία κατά της Λιτότητας (Anti Austerity Alliance) στo πλαίσιo της καμπάνιας της, πραγματοποίησε ημερίδα στην οποία σημείωσα: 

«Η Ελλάδα είναι το μέλλον σας. Εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις έχουν σκοπό να πουλήσουν τις εταιρίες ύδρευσης και αφού πληρώσουν τεράστιες επενδύσεις για να τις προικίσουν, στη συνέχεια τις πουλάνε στους φίλους τους. Οι ιδιωτικές εταιρίες “δεν βάζουν λεφτά-δεν χάνουν λεφτά”, το κράτος επενδύει και αυτές κερδίζουν. Να είστε σίγουροι ότι όταν η κυβέρνησή σας επενδύει ένα τέτοιο ποσό για υδρόμετρα (σε μια χώρα που η βροχή είναι σχεδόν στην ημερήσια διάταξη) τότε οι πολυεθνικές του νερού είναι στον δρόμο για τη χώρα σας και τον δρόμο αυτό τον ανοίγει η κυβέρνησή σας». Ακολούθησαν παραδείγματα από το εξωτερικό. Την επόμενη εβδομάδα καλεσμένη ήταν από τη Βολιβία, η Marcela Oliveira, αγωνίστρια από την Cochabamba και φυσικά έγινε αναφορά στο Σωματείο μας και στη συμμαχία που δημιούργησε το SOSτε το Nερό, αλλά και στις προσπάθειες που καταβάλλουμε για να γίνει το δημοψήφισμα.

Θερμόαιμοι Ιρλανδοί σχημάτισαν ουρά για να πάρουν το λόγο, να κάνουν ερωτήσεις, να συμμετάσχουν… Ένας λαός πολύ φιλικός, ενθουσιώδης, με έντονο το αίσθημα της δημόσιας έκφρασης και, παράλληλα, ήρεμοι και αξιοπρεπείς. Αν και η παραμονή στην πόλη δεν ξεπέρασε τις 30 ώρες, ήταν αρκετές για να «πιάσεις» το ψέμα που μας πουλάνε τα δικά μας ΜΜΕ για την έξοδο της Ιρλανδίας στις αγορές. Και μόνο στο άκουσμα της λέξης «ανάκαμψη» η κατάμεστη αίθουσα της εκδήλωσης ξέσπαγε σε σαρκαστικά γέλια και ειρωνικά σχόλια. Η μετανάστευση των νέων είναι μια πληγή που αιμορραγεί και η παύση στον λόγο τους με το νοσταλγικό βλέμμα τους δεν σου δίνει περιθώρια για περισσότερα σχόλια. Η ανεργία καλπάζει και υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται για ένα ευρώ την ώρα. 

Η συζήτηση έκλεισε με την προτροπή των παρισταμένων να μποϊκοτάρουν τους νέους λογαριασμούς νερού, ένα κίνημα «Δεν πληρώνω» το οποίο έχουν ξαναεφαρμόσει σε άλλες περιπτώσεις.